21 دی 1398
ثبت دیدگاه 🔸پس از چند روز کتمان حقیقت توسط مسئولان سیاسی در برابر اتهامات و ارائهٔ قراين در سطح بین‌المللی، بالاخره، مسئولان نظامی واقعیت را با اعتراف به «خطای انسانی» فاش ساختند.
مسئولان دولتی در این روزها یا از مسبب حادثه خبر نداشتند که در این‌صورت غیرمسئولانه در چنین مقامی نشسته‌اند و می‌بایست استعفا دهند، و یا عامدانه به مردم و به جهانیان دروغ می‌گفته‌اند که اشتراکشان در جرم اثبات و مضاعف می‌شود. سپس، مسئولان نظامی می‌باید پاسخ دهند که با توجه به نزدیکی پادگان‌ها و مراکز نظامی به فرودگاه‌ها، امکان تکرار خطا توسط کاربدستان کارناشناس، گزاف بودن هزینه‌های غرامت از جیب ملت، و از همه مهم‌تر کشتار جمعی ناشی از امکان گسترش نظارت‌ناپذیر چنین جنگ و جدال‌ها، واکنش خودبخودی ابزار و آلات و ادوات نظامی به هر احساس تهدیدی و عدم ممانعت از استمرار زندگی و پروازهای عادی، با کدام پشتوانه به استقبال جُغد جنگ و مرغوای او می‌شتابند؟ مگر نه که به‌قول شیخِ اجل «ترا که خانه نئین است بازی نه اینست!» «مسئولان» ما، بویژه از نوع سیاسی و حقوقی کلمه که امروز بیش از دیروز از سوی مردم و افکار عمومی در ایران و جهان زیر «سؤال» قرار گرفته‌اند آیا «پاسخ‌گو» هم خواهند بود؟ نمی‌دانیم و خواهیم دید.
🔹از منظر اخلاقی اما هر یک از ما شهروندان این سرزمین نیز به نوبهٔ خود مسئولیم؛ بویژه اهل فرهنگ و اندیشه و قلم و بالأخص اهل «تعهد» به عدالت و آزادی انسان و مردم. ما مسئولیم زیرا می‌بایست و می‌شایست که تمام حقیقت را رویاروی هر قدرتی به مردم بگوییم و حقیقت همچون برترین مصلحت اینک این است که ارایهٔ بدیل‌های منفی گفتمانی و رفتاری، در برابر نواستعمار و استبداد و ارتجاع و...، در کشور و در منطقه و در جهان، عین خدمت به همین نظام‌های سلطه و اقتدار خواهد بود و چنان‌که پیش‌تر نوشته بودیم، دو شرط پیش‌بینی و پیش‌گیری لازم و دو ملاک مصونیت و توفیق نهایی مبارزه واقعی با جنگ‌افروزی نواستعماری، پشت‌گرم بودن به پشتوانهٔ مردمی از درون و متکی بودن به‌شیوهٔ قانون‌مدارانه و اجتناب از روش‌های سرکوب‌گرانه و جنگ‌افروزانه در برون است؛ و نه توهمات امپراطوری‌گستری.
🔸 تنها آن سیاست خارجی ملی و مردمی، معقول و مقبول تواند بود که با عزیمت از مصالح ملی و منطقه‌ای، در همه جا، در کنار مردم و همسو با حاکمیت قانون و عدالت در سطح ملی و بین‌المللی حرکت کند؛ از سیاست یک بام و دو هوا بپرهیزد و با شعار صلح و همزیستی، تنش‌زدایی میان ملت‌ها و بویژه همسایگان، در برابر تجاوز، جنگ‌افروزی و توسعه‌طلبی، به میدان رقابت ارزش‌ها و مبارزه برای ارج‌شناسی متقابل پای نهد.
🔹فاجعه‌ٔ سرنگونی هواپیمای مسافربری را که خانواده‌ها و از جمله والدین دانشجویانمان را داغدار ساخت، سوگمندانه به بازماندگان تسلیت می‌گوییم و برایشان صبر و پایداری آرزو می‌کنیم. هر یک از ما و فرزندانمان می‌توانست یکی از قربانیان هر روزین این وضعیت مختل و ساختارهای معیوب باشد و در هر تصادم ساده‌ای توسط سامانه‌های نابسامان وسائط نقلیه و درگیری‌های نظامی کشته شود؛ فجایعی که در وجدان ملی و مردمی ما می مانند و هرگز فراموش نمی شوند.